باز امشب غزلي کنج دلم زنداني است

آسمان شب بي حوصله ام طوفاني است

هيچ کس تلخي لبخند مرا درک نکرد

هاي هاي  دل ديوانه من پنهاني است

وقتي به تو فکر کنم وقتي به تو فکر کنم دنيا خوب و قشنگه به هر طرف نگاه کنم روي ماهتو مي بينم واسه تو من حاضرم سبد سبد ستاره بچينم ز هرچه سخن گويم نام تو پر ميزند به روي لب هايم تو هميشه خواستني هميشه دوست داشتني دلم براي چشمهاي نازت خيلي تنگ شده ياد آن روز ها بخير ساعت ها نگات ميکردم اما باز سير نشدم از ديدنت اي تو که تعبير خواب هاي قشنگمي حالا تصور کن چقدر دلم تنگ شده واسه تماشاي چشات اين همه سال که نديدمت...عزيزم

وقتي به تو فکر کنم وقتي به تو فکر کنم دنيا خوب و قشنگه به هر طرف نگاه کنم روي ماهتو مي بينم واسه تو من حاضرم سبد سبد ستاره بچينم ز هرچه سخن گويم نام تو پر ميزند به روي لب هايم تو هميشه خواستني هميشه دوست داشتني دلم براي چشمهاي نازت خيلي تنگ شده ياد آن روز ها بخير ساعت ها نگات ميکردم اما باز سير نشدم از ديدنت اي تو که تعبير خواب هاي قشنگمي حالا تصور کن چقدر دلم تنگ شده واسه تماشاي چشات اين همه سال که نديدمت...عزيزم

اگه تو باشي با من پقدر رويايي ميشه
حتي خيال و فکرش هم دنياي زيبايي ميشه
با تو و اميد با تو بودنم روز هايم همه تحمل کردني ميشه
آنقدر نازي که خود عشقي

مثل رويا مثل دريا مثل خورشيد ميموني
مثل فردا مثل دنيا مثل گلها ميموني
تو عزيز دلمي تو روياي دل آويز مني
دوستت دارم تا هميشه
دنيا رو به يک تار موت نميدم عزيزم
چقدر با تو عاشقي قشنگه
مثل رنگين کمون، رنگارنگه
چه نقش نازي داشتي تو زندگي ام ميدوني؟
تو همون نيمه گمشده مني ميدوني؟
تو تنها ستاره چشمک زن نوراني هستي
تو بهونه روز هاي ابري هستي
تو نور آشنايي، تو عزيز جاوداني
تو پرشکوه مثل بهار، تو پر غرور مثل کوه
تو مرحم تو خستگي، تو غايب هميشه حاضر
هرچي ميگم هر چه بگويم کم است
بيتو عزيز نفس کشيدن هم يک ماتم است
تو عشق با وفاي من، تو اميد و آرزوهاي من
اين را بدان اي نازنين تمام اميد و آرزوهاي من
 به تو ختم ميشه پس هرگز تنهايم نگذار
هر وقت ميل رفتن کردي مرا نيز همراه ببر...

ديدار تو بهترين روز زندگي من بود
ديدار تو عشق من مثل عمر دوباره بود
وقتي براي اولين بار مرا در آغوش گرفتي
رها شدم از غمها و خستگي هاي چندين و چند ساله
آغوشي که عمر ي حتي به يادش دردهايم درمان شده بود
من به آرزويم رسيدم دنيايي از زيبايي را ديدم
وقتي که به تو رسيدم ...اکنون فقط به ياد خطرات آنروز ها شاد و خندان چشم به راهت نشستم
بدان اي مهربان دستهاي مهربان تو هنوز تو دستهاي منست
گرمي بوسه هاي تو هنوز رو لبهاي منست

 

پرسیدی چند تا دوسم داری گفتم : یکی !!! میدونی چرا ؟چون قوی ترین و بزرگترین عددیه که

میشناسم ... دقت کردی که قشنگترین و عزیز ترین چیزای دنیا همیشه یکین ؟ماهیکیه ..

خورشیدیکیه ..زمینیکیه ...خدایکیه ..مادر یکی ..پدریکیه ..تو هم یکی هستی.

وسعت عشق من به تو هم یکیه ... پس اینو بدون از الان و تا همیشه یکی دوستتدارم

در ساحلی نشسته بودم ناگهان صدایی به من گفت بنویس:

گفتم قلم ندارم.....!

گفت استخوانت را قلم کن..

گفتم جوهر ندارم....!

گفت خونت را جوهر کن..

گفتم کاغذ ندارم....!

گفت پوستت را کاغذ کن..

گفتم چه بنویسم...؟

گفت بنویس عشق من دوستت دارم